Ben ik wel goed genoeg?

Een vraag die ik precies al heel mijn leven met mij meesleep.

Als kind, als dochter, als leerling, als vriendin, als student, als partner, als therapeut, als mama.

In mijn hoofd was het antwoord heel vaak “Nee”, “Natuurlijk niet. Wat denk je wel”, “Je voldoet niet.”

Al zeiden mijn ouders nog tegen mij “We zien jou graag”, al waren mijn punten (meestal) meer dan goed, al waren er ‘lieven’, mannen in mijn leven die het de moeite waard vonden om voor korte of iets langere tijd het leven met mij te delen, dat hielp niet voor dat stemmetje in mijn hoofd.

Dat zag vooral alle keren dat het niet lukte, dat ik ‘slechte’punten had, dat iedereen anders het ‘beter’ deed. Het onthield vooral de keren dat ik bedrogen werd, aan de kant gezet, niet gekozen werd, niet naar verjaardagsfeestjes mocht.

Verandering

Op voorhand had ik dit niet zien aankomen. Mama worden, leek de kracht van dit stemmetje nog het meest aan te wakkeren. Tegelijkertijd heeft mama worden de meeste verandering gebracht.

Voordien, als ik slecht in mijn vel zat, ik moet denk ik niet uitleggen dat ik me niet echt super voelde met heel de tijd op de achtergrond het idee dat ik niet deugde, dan had ik daar ‘alleen’ last van. Of toch zo leek dat. (Mijn omgeving zal dat zeker ook wel gemerkt hebben, maar in mijn beleving zag vooral ik daar van af).

Toen was daar ineens een kind, nadien twee, die rechtstreeks van mij afhankelijk waren en die precies mee voelde wat ik voelde.

Ben ik wel goed genoeg als moeder?

Ik ging dan als kersverse mama in eerste instantie vooral op zoek naar houvast buiten mij, naar wat anderen mij konden vertellen over hoe ik een goede moeder moest zijn. Dat werkte averechts. Ik voelde me alleen nog maar meer mislukken.

Stap voor stap moest ik op zoek, binnen in mij, naar die stevigheid, rust, vertrouwen, kompas, waar ik zo op zoek naar was.

Katalysator

De scheiding met de vader van mijn twee oudste kinderen werkte als een katalysator voor dat zoek- en veranderingsproces.

Ik was mede verantwoordelijk voor ‘het kwaad’dat hen overkwam. Ik moest en zou mijn pad verder zetten in mijn zoektocht naar mijn eigen innerlijk kompas, mijn eigen weten zodat ik goed zorg kon dragen voor mijzelf en voor mijn kinderen.

De emotionele rollercoaster waar ik en zij doorgingen was immens. Ik kon niet anders dan leren terugvallen op mezelf, mét hulp en steun van anderen.

Focusing was ik al eerder op mijn pad tegen gekomen en bleef mijn boei, mijn redding om niet voortdurend kopje onder te gaan.

Ik ben goed genoeg als mama

Het is een heel proces geweest, dat jaren geduurd heeft: Ik twijfel niet meer aan mezelf als mama. Dit wil niet zeggen dat ik altijd en overal het antwoord weet, noch dat ik niet af en toe nog meegesleept wordt in wat er gebeurt, maar ik weet, ik voel en ik ervaar dat ik goed genoeg ben als moeder. Dat staat nu wel als een paal boven water. Ik ben wat dat betreft mijn eigen vuurtoren.

Ben ik er dan verlost van dat stemmetje?

Nee

Zo wacht Marlies al enkele weken op mijn feedback over de teksten die ze voor mij geschreven heeft: over mij, over wat ik doe, waar ik mee naar buiten kom.

Doodeng vind ik het. Ik krijg de mail met het document niet open.
Wat als daaruit zou blijken dat ik niks voor stel? Wat als ik daar lees dat wat ik doe niet goed genoeg iks om te laten zien aan anderen?

Ps: Marlies is een schat van een mens, met het hart op de juiste plaats. We hadden een heel fijn contact.
Het zijn mijn spookbeelden, waar ik, opnieuw, mee aan de slag zal moeten 😉
En dan zien jullie hopelijk binnenkort dit verschijnen op mijn website 🙂

Wat herken je in dit artikel? Welk stemmetje draag jij al heel lang met je mee?
Mail me gerust, ik lees je reactie graag!
Joke

Ps: Wil jij hier ook mee aan de slag? Weet je niet goed hoe?

Dan kan ik je helpen op volgende manieren:

1. Is tijd maken om echt stil te staan bij je ouderschap nog redelijk nieuw voor je?
   Of ben je nog zoekende wat bij jou past als ouder, waar jij je in kan vinden?
   Volg dan mijn gratis webinar: “Soms zou ik mijn kind echt achter het behang kunnen plakken”. Daarin deel ik één van mijn belangrijkste inzichten waarom het toch zo moeilijk is om je rust te bewaren of (terug) te vinden.
   Je kan het webinar van thuis uit volgen op dinsdag 4 februari om 20u30 of op donderdag 6 februari om 10u. Info over hoe zo een webinar in zijn werk gaat en hoe je kan inschrijven, vind je hier.
   
   
2. Wil je aan de slag, maar voel je nog wat koudwatervrees?
   Volg dan mijn ééndaagse workshop “Ontspannen opvoeden: ontdek je eigen aanpak”
   Omwille van de griep kon die afgelopen week niet doorgaan. Daardoor hoef je niet lang te wachten, want de workshop is verplaatst naar donderdag 20/02/2020. Van een speciale dag gesproken 😉
   
   Wat we gaan doen die dag en hoe je kan inschrijven, vind je terug op www.ontspannenopvoeden.be/workshop
   
3. Denk je, nee, ik wil niet langer wachten en uitstellen, ik wil starten met een grondig en langdurige verandering. Dan is het groeitraject “Groeien naar opvoeden in rust en vertrouwen” iets voor jou!
   Er start een nieuw traject op vrijdag 6 maart 2020. Meer info op www.ontspannenopvoeden.be/traject.
   Twijfel je of dit traject iets voor jou is? Mail me op joke@ontspannenopvoeden.be en we maken een afspraak voor een geheel vrijblijvend gesprek waarin we bekijken of dit traject past bij waar jij op zoek naar bent.