De afwas

Ik hou niet van afwassen. Als er iets is dat ik echt niet kan missen in huis is dat de afwasmachine. 
Sommige mensen vinden het romantisch om ’s avonds met hun twee de ganse afwas te doen. Ik ben niet één van die mensen.

Nu ons huis een halve werf is, nemen we de afwas van ’s morgens mee naar mijn schoonmoeder om die daar te laten draaien.
Op een avond deze week kwamen we tot de vaststelling dat we dat vergeten waren. Dus toch afwassen, met zo een plastiek bakje, in de badkamer… 

Het heeft wat weg van kamperen, wat we graag doen, maar als het van ‘moetes’ is, nee, dat is niet hetzelfde.

Terwijl ik bezig ben, zo zachtjes mogelijk want de twee kleinste slapen al, komt zoonlief thuis van zijn les bandcoaching. Hij is in de wolken. Hij is zo opgetogen dat hij dit jaar geen samenspel meer volgt maar bandcoaching. “Ik leer elke les iets bij”.

Hij begint te vertellen over pentatonische toonladders, over akkoorden, over bluesschema’s. Ik heb jaren dwarsfluit gespeeld, soms nog een beetje. Ik ken dus wel wat van muziek, maar daar snap ik niet veel van.

En dat doet er niet toe!
Ik ben een enthousiaste luisteraar, geef enkele dingen terug die ik hoor en zie en dan is hij ineens weg.  Een klein, kort en belangrijk moment samen. 

Het was een plezier om hem zo bezig te horen :). 
De afwas ging wat trager. Ik kon in gedachten niet de rest van de planning van de avond overlopen, maar dit was zo veel belangrijker en deed meer deugd, voor hem en mij.

Wetende dat dit de zoon is die vroeger als hij thuis kwam van school, niet of nauwelijks iets vertelde. “Goed” was vaak het antwoord waar ik het mee moest doen.

Het is de zoon waarbij ik dacht, als hij baby was, dat ik niet goed voor hem zorgde, dat ik geen band kon opbouwen kon met hem, dat ik er niet kon zijn voor hem zoals hij nodig had.  Ik vond het als mama vreselijk om te zien dat mijn reacties op hem het precies alleen nog maar erger maakte.

We hebben samen wat watertjes door zwommen om te geraken waar we nu zijn.
Ik ben zo blij dat ik dat gedaan heb.

Donderdagavond bij de afwas was hij, zonder te weten, mijn silver lining.

Ik wens je die kleine momenten toe, van samen zijn, van verbinding, ook al kan je niet altijd volgen 😉

Hartelijke groeten
Joke

p.s.: Wil je meer weten hoe ook jij die cirkel van actie en reactie kan doorbreken en zo meer verbinding kan maken met je kind?
Wil je ontdekken wat ervoor nodig is opdat opvoeden geen strijd meer moet zijn met jezelf of met je kinderen en dit op een manier die past bij jouw gezin?

1. Op donderdag 17 oktober geef ik mijn ééndaagse workshop: “Ontspannen opvoeden: het hoeft geen illusie te blijven” 
Je ontdekt in één dag de 3 stappen hoe jij jouw rol als ouder kan vervullen met meer rust en vertrouwen in jezelf en voor je kinderen: echte zelfzorg, jouw visie op opvoeding en ontspannen inspelen op de noden van je kind.

Alle info over de workshop en de aanmeldlink vind je hier.

Nog vragen? Stuur me even een mailtje op joke@ontspannenopvoeden.be, ik antwoord met veel plezier!

2. Liever 1 op 1 met mij aan de slag?
Contacteer me via een reply op deze mail en ik nodig je uit voor een kennismakingsgesprek. Tijdens dit (gratis) verkennend gesprek onderzoeken we samen waar jij op dit moment tegenaan loopt met je kind, waarmee je precies worstelt in je ouderschap, wat je wil bereiken en hoe ik jou daarbij kan helpen.

3. Wil je wel graag die info maar past het niet voor jou om op 17 oktober al een hele dag aan de slag te gaan en volg je graag mee van thuis uit?  Dat kan! Over twee weken geef ik mijn eerste, gratis, webinar: “Soms zou ik mijn kind echt achter het behang kunnen plakken: hoe parental burn-out voorkomen”.

Ik geef het webinar twee keer:  een keer overdag: donderdag 3/10 om 13u30 en een keer ’s avonds: donderdag 10/10 om 20u30. Je kan dus kiezen wat jou het beste uit kom 😉

Alle info en hoe je kan inschrijven, vind je hier vinden.