Ik zit al een beetje in vakantiemodus, nee, nog niet in vakantie, wel al erg bezig met de vakantie die er aan komt en de typische ‘stress’die daar bij hoort: een ellenlang lijstje van dingen die ik nog wil gedaan krijgen ervoor… een jaarlijks terugkerend fenomeen waar ik eigenlijk niet happy van wordt.
 
Eén van die dingen op het lijstje: vakantielectuur.
Wat neem ik mee? Moet ik wel vakantielectuur meenemen? Iets in mij vindt van wel. Het is de uitgelezen moment om eindelijk dié en dié boeken te lezen. Steevast komen daar dan ook een aantal werkgerelateerde boeken bij, boeken die daar al een tijdje liggen, zoals:

• Ontspannen ouders, blije broers en zussen – al bijna een jaar op mijn bureau
• Kinderen zijn geen puppy’s – al meer dan een jaar in bezit en nog niet voorbij hoofdstuk 1 – ontzettend boeiend, daar ligt het niet aan
• De zeven stappen naar succesvol ouderschap, basisboek , Ontdek de scandinavische kunst van het opvoeden – al een dik half jaar op het stapeltje te lezen boeken
• Opvoeden vanuit het hart – ik weet niet hoe lang al in mijn boekenkast
• (Om nog maar te zwijgen van het aantal boeken die ik zou willen kopen…)

 
Als ik dan voor mijn boekenkast sta om te kijken, wat neem ik mee op vakantie, dan voel ik spanning. Als ik een webpagina heb open staan bij een boek dat ik zou willen kopen, voel ik twijfel, ongemak en geen ‘oh ja, zeker doen’.

Intern gewoel.

Het zijn stuk voor stuk boeken die perfect aansluiten bij waar ik mee bezig ben.  Een stemmetje in mij dat mij aanport en zegt: “Joke, je gaat daar kei veel van leren. Je gaat de ouders met wie je werkt kei goed kunnen helpen. Daar gaan ontzettend veel antwoorden in staan.”

Toch heb ik ze tot nu toe nog niet (uit)gelezen.  En waarschijnlijk, nee, ik ben er wel zeker van, daar staan ongelofelijk interessante dingen in. Daar ligt het dus niet aan.

Wat maakt dat ik met dat ongemakkelijk zit?  Waarom is het geen voluit “ja” ?
Omdat ik merk dat het een keuze, een beslissing is vanuit schrik.

Als ik tijd neem om er bij stil te staan
(ik wil niet met een ongemakkelijk gevoel op verlof vertrekken, we gaan kamperen, dus wat niet echt mee moet is ballast,  ik wil geen geld uitgeven aan boeken die dan toch maar weer blijven liggen en mij aanstaren)  
merk ik dat er in mijn intern gewoel twee dingen leven. 

Diep van binnen is er iets van overtuigd dat ik niets ken, niets weet en dus geen recht van spreken heb. Dat brengt een heel ongemakkelijk, ellendig gevoel met zich mee, iets van ‘ik mag niet bestaan’. 

Iets anders in mij reageert daar op met bezorgdheid, eerlijkheidshalve, in eerste instantie voelt het meer aan als kritiek: ‘ja, je hebt geen recht van spreken’, ‘je hebt niks waardevols te vertellen’, ‘Je hebt niet genoeg kennis, kunde, om …. ‘, ‘als je het nu niet gaat leren (door te lezen) ga je het nooit kunnen”,…

Eigenlijk wil dat kritisch stuk van mij niet dat ik mij slecht voel, het wil niet dat ik in de problemen kom. Die vindt dat dus een geweldige oplossing (naast, doe uw mond niet open (al gemerkt, kritische stemmen kunnen nogal hard klinken) dat ik veel zou lezen. Het hoopt dat ik door veel te lezen dat gat aan kennis en kunde zou kunnen dichten en dat het dan zo het ellendig gevoel kan wegnemen dat komt met ‘ik ken niks, ik kan niets, ik weet niets’, of op z’n minst kan voorkomen dat ik mij zo zou voelen.

Er kwam ook een beeld bij, een giga mama walvis die haar jong probeert te beschermen en probeert weg te manoeuvreren van de kust, van mogelijke gevaren.

Later viel mijne frank, ouders die bij mij komen, hebben vaak zelf al van alles gelezen, allerlei adviezen gekregen van iedereen rond om hen (ouders, schoonouders, vrienden, kind en gezin, school,….) en toch werkt dat niet, anders kwamen ze niet bij mij aankloppen. 

Wat zij (en ik) willen, staat niet in de boeken, ja, technisch gezien staat het er misschien wel, maar met alleen lezen, kom je er niet. Veel ouders worstelen met hoe ze de kennis uit het boek moet toepassen in de praktijk, lopen verloren in de veelheid aan informatie en vaak tegengestelde adviezen, hebben het gevoel het niet goed te doen ook al doen ze zo hard hun best.

Ik weet zelf maar al te goed hoe frustrerend het is om veel kennis te hebben, het goed willen doen en daar in de praktijk precies niets van te bakken.

Een boek kan inspirerend werken. Het kan ‘het’ alleen niet oplossen voor jou, het werk dat moet gebeuren niet in jouw plaats doen. Het zou ook niet kloppen.

Ik geef ouders dus geen pasklare antwoorden, geen pasklare tips en trics.  Ik help ouders hun eigen antwoorden te vinden op de moeilijkheden die ze ervaren in de interactie met hun kind(eren).  Alleen als het past bij wie jij bent als ouder, bij wie je kind is, wat voor jou echt belangrijk is, binnen de context waarin jullie leven, zal het een wezenlijke verandering brengen waar jij en je kind zich goed bij voelen. 
 
voetnoot: het stukje in mij dat zich zo ellendig voelt, zal zich niet beter voelen nadat ik al die boeken heb gelezen. Ik kan er bijna zeker van zijn, dat het nog ‘erger’ wordt, want dan ga ik lezen ‘wat ik allemaal nog niet kan en ken, dat gaat dat alleen maar bevestigen’. Als ik een boek kies alleen maar vanuit het standpunt om mijn gebrek aan kennis te vullen dat dan mijn gevoel over mezelf zou moeten verbeteren, dan zal het blijven wringen.  De keuze voor een bepaald boek zal anders moeten gebeuren.

Zondag vertrekken we. Bijna twee weken kamperen in Wales.  
Als je wil, kan je me in tussentijd volgen op facebook of instagram onder ‘ontspannenopvoedenkan’.


Hartelijke groeten
Joke

p.s.: Als jij jouw antwoorden wil vinden die passen bij jouw gezin dan zijn dit twee manieren waarop ik jou kan helpen:

1. Op dinsdag 13 augustus geef ik weer mijn ééndaagse workshop: “Ontspannen opvoeden: kan dat wel?” 
Je ontdekt in één dag de 3 stappen naar meer bewuste manier van opvoeden die zorgen voor meer rust en vertrouwen in jezelf en voor je kinderen: ontspannen zorg dragen voor jezelf, jouw visie op opvoeding en ontspannen inspelen op de noden van je kind.

Alle info over de workshop en de aanmeldlink vind je hier.
 

Nog vragen? Stuur me even een mailtje op joke@ontspannenopvoeden.be, ik antwoord met veel plezier!

2. Liever 1 op 1 met mij aan de slag?
Contacteer me via een reply op deze mail en ik nodig je uit voor een kennismakingsgesprek. Tijdens dit (gratis) verkennend gesprek onderzoeken we samen waar jij op dit moment tegenaan loopt met je kind, waarmee je precies worstelt in je ouderschap, wat je wil bereiken en hoe ik jou daarbij kan helpen.